شهر چهارشنبه شب از دهها مهاجر باقیمانده در خارج از هتل منهتن که از آخر هفته از ترک پیادهرو امتناع کردهاند، کمپ زدند.
پلیس نیویورک کمی قبل از ساعت 8 شب در محل حاضر شد و به گروه 25 تا 30 نفره دستور داد که منطقه خارج از هتل واتسون را ترک کرده و وسایل خود را خارج کنند یا دستگیر شوند.
خدمه بهداشت سپس پیاده رو را تمیز کردند، جایی که پناهجویان روی تخت های شیفتی می خوابیدند – وسایل باقی مانده در خیابان را به داخل کامیون های زباله پرت کردند.
یکی از سخنگویان شهرداری گفت: «تقریباً همه» مردان مجرد باقی مانده در خارج از واتسون تصمیم گرفتند از خیابان ها به جایی گرم بروند.
«مردان مجردی که در واتسون اقامت داشتند اکنون یا انتقال به ترمینال کروز بروکلین – یک مرکز امداد بشردوستانه که چندین مقام منتخب امروز آن را یک مکان «گرم» مینامند – انتخاب کردهاند یا تصمیم گرفتهاند با برقراری ارتباط با دوستان مراقبتهای ما را ترک کنند. فابین لوی، دبیر مطبوعاتی شهردار در بیانیهای گفت: خانواده یا شبکههای دیگر.
مهاجران از روز یکشنبه که از آنها خواسته شد به یک پناهگاه جدید در ترمینال کروز بروکلین در رد هوک نقل مکان کنند، بیرون از هتل می خوابند و زندگی می کنند. آنها گفتند که شرایط در پناهگاه اجتماع قابل زندگی نیست و ترجیح می دهند در خیابان در سرما بخوابند.
شهر مردان بزرگسال مجرد را از هتل به ترمینال کروز میفرستد تا واتسون را به مسکن موقت برای خانوادههای مهاجر منتقل کند.
مهاجران و فعالان در حال تلاش برای اعتراض به نقل و انتقالات شهر بودند که مأموران پلیس وارد شدند و به همه دستور دادند که آنجا را ترک کنند.
برخی از مهاجران باقی مانده سوار اتوبوس شهری شدند که به سمت پناهگاه ترمینال کروز بروکلین حرکت می کرد، در حالی که برخی دیگر که هنوز از رفتن امتناع می کردند، در همان نزدیکی سرگردان رها شدند – مطمئن نبودند که شب را کجا بگذرانند.
یکی از مهاجران این گروه که در برابر فرستادن به پناهگاه رد هوک مانند آشیانه ثابت قدم بود، گفت که نمیدانست چه باید بکند.
رندی چیرینوس، 29 ساله، به The Post گفت: “من واقعاً نمی دانم اکنون به کجا خواهیم رفت.”
پس از حمله، حدود ده نفر با وسایل خود در کیسه های زباله و چمدان در گوشه ای نزدیک ایستاده بودند.
لوی گفت که “بیشتر” مهاجران تصمیم گرفتند سوار اتوبوس هایی شوند که به سمت ترمینال کروز بروکلین می رفتند، در حالی که شش نفر تصمیم گرفتند به شهرهای دیگر بروند.
وی افزود که «پناهجویان باقیمانده تصمیم گرفتند راه خود را ادامه دهند، زیرا آژیتاتورهای خارج از واتسون همچنان آنها را تشویق می کردند تا جان خود را در این دماهای سرد به خطر بیندازند و سرپناه نپذیرند.»
شهردار اریک آدامز از فعالانی که از مهاجران در اردوگاه حمایت میکنند بهعنوان «آژیتاتور» انتقاد کرده است که پناهجویان را تشویق میکنند تا در سرما بخوابند و نه از پیشنهاد شهر برای سرپناه و غذای گرم.
پلیس نیویورک گفت که هیچ بازداشتی صورت نگرفت.
یکی از ساکنان محلی که مستقیماً در روبروی هتل زندگی می کند به The Post گفت که از این که شهر کاری در مورد مهاجرانی که در پیاده رو چادر زده اند، متعجب شده است.
این مرد که از ارائه نام خود خودداری کرد، گفت که احساس می کند شهر “در حال بسته شدن چشمانش” است.
«این افراد به خدمات نیاز دارند، به کمک نیاز دارند. آنها نیازی به اقامتگاه های لوکس در منهتن ندارند. آیا این فعالان به گام بعدی فکر می کنند؟ آخر بازی چیست؟»
او گفت که این اردوگاه نشان دهنده مسئله بزرگتر بحران مهاجران است که شهر با آن مواجه است.
“فکر نمی کنم کسی وارد شود [city government] برنامه دارد.» “هیچ کس در نیویورک شجاعت سیاسی برای انتخاب های سخت را ندارد.”