از سوی ناسا؛
موتور‌های بازطراحی شده توسط پیمانکار موتور‌های SLS سرب Aerojet Rocketdyne در پرواز‌های آتی آرتمیس به ماه استفاده خواهند شد که با Artemis V شروع می‌شود، زیرا ناسا به ماموریت خود برای کشف اسرار جهان به نفع همه ادامه می‌دهد.
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، آزمایش ناسا برای موتور‌های RS-۲۵ بازطراحی شده برای استفاده در مأموریت‌های آینده سیستم پرتاب فضایی (SLS) با آتش سوزی تمام مدت در ۸ مارس در مرکز فضایی استنیس ناسا در نزدیکی خلیج سنت لوئیس، میسی سی پی ادامه یافت.
این آزمایش که بر روی پایه آزمایشی فرد هیز در مرکز فضایی استنیس ناسا انجام شد، سومین آزمایش سال و بخشی از یک سری صدور گواهینامه آتش داغ بود. همچنین این سومین آزمایش از زمانی بود که یک نازل ارتقا یافته روی موتور RS-۲۵ درست قبل از آتش سوزی داغ در ۸ فوریه نصب شد.
موتور‌های بازطراحی شده توسط پیمانکار موتور‌های SLS سرب Aerojet Rocketdyne در پرواز‌های آتی آرتمیس به ماه استفاده خواهند شد که با Artemis V شروع می‌شود، زیرا ناسا به ماموریت خود برای کشف اسرار جهان به نفع همه ادامه می‌دهد.
هنگامی که ناسا آزمایش آتش داغ RS-۲۵ را بر روی پایه آزمایشی Fred Haise در مرکز فضایی استنیس ناسا در جنوب میسی سی پی در ۸ مارس ۲۰۲۳ انجام می‌دهد، یک دوربین میدانی نما‌های نزدیک ارائه می‌دهد.
Mike Lauer، معاون مدیر برنامه موتور‌های RS-۲۵ در Aerojet Rocketdyne گفت: نشانه‌های اولیه حاکی از آن است که نازل به خوبی کار می‌کند. اگرچه روش‌های تولید را تغییر دادیم، اما نمی‌خواستیم عملکرد نازل را به‌طور اساسی تغییر دهیم. ما بسیار خوشحالیم که به نظر می‌رسد این نازل مطابق با تاریخچه قبلی ما عمل می‌کند.
اپراتور‌ها موتور RS-۲۵ را در طول آزمایش به مدت ۵۲۰ ثانیه برنامه ریزی شده و تا سطح توان ۱۱۳ درصد روشن کردند. در طول ماموریت به ماه، موتور‌ها برای حدود ۵۰۰ ثانیه و تا سطح توان ۱۱۱ درصد شلیک می‌کنند تا به SLS کمک کنند تا فضاپیمای Orion و سایر محموله‌ها را به مدار برساند. با اضافه شدن ثانیه‌ها و افزایش سطح توان در طول آزمایش‌های زمینی، مهندسان می‌توانند درباره عملکرد موتور اطلاعات بیشتری کسب کنند و حاشیه‌ای از ایمنی عملیاتی را فراهم کنند.
نازل یا قسمت زنگی شکل در پایین موتور RS-۲۵، با بیرون راندن اگزوز موتور با حداکثر سرعت به ایجاد نیروی رانش کمک می‌کند تا SLS را به فضا سوق دهد. این یکی از اجزای متعدد ارتقا یافته در موتور بازطراحی شده است و همچنین در تضمین کارایی با استفاده از حداقل مقدار پیشران یا سوخت برای تولید نیروی رانش و کمک به رانش موشک به فضا بسیار مهم است. نازل یکی از دلایلی است که RS-۲۵ یکی از کم مصرف‌ترین موتور‌های موشک در جهان است.
در طول تاریخچه موتور RS-۲۵، بسیاری از قطعات دچار تغییرات یا ارتقاء شده اند. یکی از اجزایی که عمدتا بدون تغییر باقی ماند نازل بود.
اما برای موتور‌های RS-۲۵ بازطراحی شده، تیمی بر مهندسی مجدد هر قسمت از نازل تمرکز کردند. این شامل استفاده از ماشینکاری دقیق برای بهبود تولید بیش از ۱۰۰۰ لوله است که دیواره نازل را تشکیل می‌دهند. این لوله‌ها در جریان هیدروژن مایع فوق سرد برای خنک نگه داشتن نازل حیاتی هستند. این تیم همچنین از چاپ سه بعدی برای تولید قطعات انتخاب شده نازل استفاده می‌کند.
ارتقاء نازل شامل نوع و مقدار جدیدی از عایق است، که یک ملاحظه حیاتی است، زیرا موتور‌های RS-۲۵ در طول پرتاب SLS نسبت به ماموریت‌های قبلی شاتل فضایی در معرض گرمای بیشتری قرار می‌گیرند. SLS دارای چهار موتور RS-۲۵ به جای سه موتور اصلی مورد استفاده برای شاتل فضایی است و نزدیکی نازل RS-۲۵ به تقویت کننده‌های موشک جامد SLS نسبت به شاتل فضایی نزدیکتر است.
هدف از به‌روزرسانی‌ها ساده‌سازی فرآیند تولید نازل و در عین حال مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن آن و دستیابی به همان سطح کارایی موتور‌های قبلی RS-۲۵ است. در حالی که روش‌های جدید تولید در تولید نازل گنجانده شده است، شکل، طول و قطر ثابت باقی می‌ماند.
شانزده موتور اصلی از برنامه شاتل باقی مانده است. همه آن‌ها برای استفاده در چهار ماموریت اول آرتمیس در ناسا استنیس اصلاح و آزمایش شدند.
انتهای پیام/