از آنجایی که صنعت حمل و نقل با وعده‌های دستمزد بالا و شغلی هیجان‌انگیز همچنان رانندگان جدید را به این حرفه جذب می‌کند، این واقعیت باقی می‌ماند که با میانگین حقوق سالانه رقت‌انگیز تنها 38000 دلار و چهارده ساعت در روز کاری، یک راننده می‌تواند به راحتی هزاران ساعت در هر روز کار کند. در سال و فقط میانگین نرخ کمی بیش از 8.00 دلار در ساعت.
همراه با کمبود خواب و استراحت مناسب، انتخاب نامناسب در دسترسی به وعده های غذایی سالم، همراه با ناهنجاری های اجتماعی کلی در سبک زندگی، جای تعجب نیست که رانندگی حرفه ای کامیون توسط بسیاری از کارشناسان بهداشت به عنوان یکی از کشنده ترین مشاغل در آمریکا در نظر گرفته می شود. .
از آنجایی که صنعت بر اهمیت جابه‌جایی بار به موقع تمرکز می‌کند، رانندگان مجبور می‌شوند برای یک میان‌وعده سریع غذای پرکالری و کربوهیدراتی بخورند، و اغلب مجبور می‌شوند آن را در حالی که هنوز در جاده می‌دوند بخورند. با توجه به قانون 14 ساعت، تخمین زده می شود که دیابت در بین رانندگان کامیون در حال افزایش است.
وقتی کسی به دنبال دستورالعملی برای سطوح مناسب قند خون می‌گردد، نمودارهای مختلفی را می‌توان با دامنه‌های بسیار متفاوت یافت که بسیاری را در حالت سردرگمی قرار می‌دهد:
- منبع 1:
روزه = 70-110
1 ساعت بعد از غذا = 90-150
2 ساعت بعد از غذا = 80-140
3 ساعت بعد از غذا = 60-110
همین منبع همچنین محدوده های “قابل قبول” زیر را توصیه می کند:
روزه = 60-120
1 ساعت بعد از غذا = 80-180
2 ساعت بعد از غذا = 70-150
3 ساعت بعد از غذا = 60-130
- منبع 2:
روزه = 80-140
1 ساعت بعد از غذا = 100-160
2 ساعت بعد از غذا = کمتر از 180
- منبع 3:
روزه = 70-100
2 ساعت بعد از غذا = 70-140
این منبع همچنین تغییراتی را در سطح قند خون بسته به سن شما ایجاد می کند:
2 ساعت بعد از غذا:
· کمتر از 140 (50 و کمتر)
· کمتر از 150 (50-60)
· کمتر از 160 (60 و بالاتر)
یک منبع شناخته شده پیشرو برای دیابت، محدوده طبیعی ناشتا را 70 تا 130 ذکر کرده است، اما اگر این میزان بالاتر از 126 باشد، تشخیص دیابت داده می شود. بعد از 1 تا 2 ساعت بعد از غذا، آنها محدوده را کمتر از 180 نشان می دهند. آنها همچنان بیان می کنند که در طی یک آزمایش “تصادفی”، اگر قرائت 200 یا بیشتر باشد، دیابت نیز تشخیص داده می شود.
تصمیم گرفتم این نمودارها را آزمایش کنم و بعد از خواندن روزه شخصی خودم، سطح قندم 112 نشان داد، و در مثال بالا و همچنین منبع دو، من را به عنوان “کنترل” قرار داد، اما نه “در کنترل” در هر منبع یک و سه، اگرچه طبق منبع یک، قرائت 112 “قابل قبول” است.
یک ساعت پس از خوردن یک وعده غذایی با قند بالا، سطح من به 235 رسید و طبق مثال بالا مانند همه منابع، من را به عنوان بالا یا “ناکنترل” قرار داد. دو ساعت بعد از غذا خوردن، سطح من 127 نشان داد که توسط تمام منابع بالا “کنترل” است.
بالاخره بعد از سه ساعت از آخرین وعده غذایی ام، گلوکز خونم 109 شد، با همه منابع بالا قابل قبول… به جز یک دستورالعمل نهایی.
سردرگمی سطح گلوکز خون
با دستورالعمل دیگری که توسط انجمن دیابت رانندگان کامیون آمریکا ارائه شده است، همه قرائت های من، هر یک، از ناشتا بودن تا سه ساعت بعد از غذا، بالا بوده یا “کنترل نشده اند”.
برای جمع‌بندی نتایج نهایی آزمایش‌هایم، خواندن ناشتا در هر منبع ناموفق بود، اما در عین حال، «قابل قبول» بود. همچنین از طریق منبع دو قابل قبول بود، اما در هر منبع سه ناموفق بود و با منبع اصلی خوب بود اما با ATDDA ناموفق بود.
خواندن یک ساعته من برای همه منابع ناموفق بود و خواندن دو و سه ساعته توسط همه منابع غیر از ATDDA قابل قبول بود.
بنابراین، محدوده کنترل طبیعی سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی دقیقاً چیست؟ با توجه به ATDDA، این سردرگمی در تلاش برای جداسازی سطح قند خون طبیعی بین افراد دیابتی و غیر دیابتی است.
آنها معتقدند که سطوح طبیعی گلوکز برای هر دو فرد یکسان است:
روزه = 70-90
1 ساعت بعد از غذا = 140 یا کمتر
2 ساعت بعد از غذا = 120 یا کمتر
3 ساعت بعد از غذا = زیر 100
سطح بالای قند خون منجر به عوارضی در افراد دیابتی می شود که خود دیابت ندارند. این عوارض عبارتند از بیماری قلبی و کلیوی، سکته مغزی، نوروپاتی، کوری و قطع عضو. بسیاری از این دستورالعمل‌های متنوع برای حفظ سطح قند خون پایین‌تر سختگیرانه نیستند و سبک زندگی غیرطبیعی کامیون‌داران حرفه‌ای را در نظر نمی‌گیرند.
پیروی از دستورالعملی که به سطح قند خون یک دیابتی نزدیکتر است، خطرات این عوارض را تا حد زیادی کاهش می دهد. باید نگران ماندن تا حد ممکن به محدوده “عادی” بود، با این محدوده که توسط ATDDA مشخص شده است.